Historia MPWiK

Pierwsze wzmianki dotyczące wodociągów i sieci w Lubinie pochodzą z przełomu lat 1875/1876 kiedy to, na wniosek Burmistrza Vorwerka, Rada Miejska uchwaliła rozbudowę wodociągu.

Miasto przed rozbudową posiadało 4090 mb sieci wodociągowej a w roku 1906 - 5488 mb. W latach 1883/1884 przystąpiono do budowy sieci kanalizacyjnej. Skanalizowano wówczas ul. Dworcową, następnie Śródmieście i inne części miasta. Długość sieci w roku 1906 wynosiła 13.000 mb.

W tym też roku wybudowano i oddano do eksploatacji Zakład Wodociągów na bazie dwóch studni artezyjskich (istniejący do dziś Zakład Uzdatniania Wody nr 1 przy ul. Wierzbowej), oraz wieżę ciśnień. Zakład wodociągowy dostarczał 150 tyś. m3 wody rocznie. Do 1939 roku zarówno sieci wodno-kanalizacyjne, jak i ujęcie wody było rozbudowywane a jego wydajność wzrosła do 1440 m3/dobę. W 1926 roku wybudowano drugi zakład wodociągowy o wydajności 200 m3/dobę również na bazie studni artezyjskich (aktualnie Zakład Uzdatniania Wody nr 2 przy ul. Wójta Henryka został zlikwidowany, a teren wraz z obiektami kubaturowymi przeznaczony do sprzedaży). Obydwa zakłady eksploatowane do 1945 roku.

Po wyzwoleniu Lubina Zakłady Wodociągowe były nieczynne. Uruchomienie zakładu przy ul. Wierzbowej nastąpiło w sierpniu 1945 przez Wydział Mechaniczno Budowlany Zarządu Miasta Lubina. Pierwszy dokument pisemny, dotyczący wodociągów dotyczył poszukiwania dokumentacji wodociągów miejskich oraz pozyskania pasów transmisyjnych do napędu pomp. Ostatecznie pasy zostały wykonane z węży strażackich. Z uwagi na brak energii elektrycznej część miasta i ujęcie korzystało z agregatu prądotwórczego, który eksploatowano począwszy od wyzwolenia miasta przez stacjonujące na terenie Lubina jednostki radzieckie a następnie po odkryciu złóż miedzi służył do zaopatrzenia w wodę mieszkańców hoteli robotniczych i obiektów kierownictwa Kombinatu Górniczo-Hutniczego Miedzi. Z chwilą uruchomienie wodociągów rozpoczęto eksploatacje sieci kanalizacyjnych osadników Imhoffa oraz zbiorników bezodpływowych.

Pierwszą Oczyszczalnie Ścieków mechaniczno-biologiczną oddano do eksploatacji w 1965 roku o przepustowości 2400 m3/dobę. Oczyszczalnia wybudowana została przydrodze do Ścinawy (część obiektów kubaturowych istnieje do chwili obecnej).

Dynamiczny rozwój miasta Lubina doprowadził do rozbudowy sieci wodociągowych i kanalizacyjnych ujęć i zakładów uzdatniania wody oraz oczyszczalni ścieków. Kolejno powstają:

• Ujęcie i Zakład Uzdatniania Wody nr 3 przy ul. Spacerowej oddany do eksploatacji w 1969 roku;
• Ujęcie i Zakład Uzdatniania Wody nr 4 przy ul. Niepodległości oddany do eksploatacji 31 sierpnia 1976 roku;
• Ujęcie i Zakład Uzdatniania Wody nr 5 przy ul. Gajowej realizowano w latach 1972-1980 (ujęcie Osiek I 1972-74, Ujęcie Osiek II 1974-78, ZUW oddano do eksploatacji w 1980 roku);
• Mechaniczno-Biologiczna Oczyszczalnia Ścieków o przepustowości 27.500 m3/dobę przy ul. Zielonej oddana do eksploatacji w 1974 roku;
• Baza Zaplecza Technicznego i Biurowego Przedsiębiorstwa oddana do eksploatacji w roku 1987 przy ul. Rzeźniczej 1.

W okresie powojennym zarządzanie gospodarką komunalną, w tym Zakładu Wodociągowego przechodziło szereg zmian organizacyjnych. Od maja 1945 roku działalnością wodociągową zajmował się Wydział Mechaniczno-Budowlany przy Zarządzie Miejskim. W sierpniu 1945 roku działalność tę nadzorował Zarząd Nieruchomości podległy Wydziałowi Gospodarki Komunalnej Zarządu Miasta, a od 1949 roku utworzono Zakład Gospodarki Komunalnej. W 1957 roku na bazie Zakładu Gospodarki Komunalnej utworzono Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej, którego pierwszym dyrektorem został Józef Nojman. W 1973 roku nastąpiła regionalizacja służb komunalnych i z dniem 1 stycznia 1974 roku utworzono Powiatowe Przedsiębiorstwo Komunalne i Mieszkaniowe, obejmujące swym zasięgiem miasta Polkowice, Chocianów i Ścinawę oraz miejscowości wiejskie Rudną i Chobienię. W wyniku kolejnej regionalizacji z dniem 1 stycznia 1975 roku powstało Lubińskie Przedsiębiorstwo Komunalne, które działalność swą prowadziło do dnia likwidacji tj. do 31 marca 1994 roku.